مگر ای خالق قطار
تو از مجنون چه نشان داشتی
که آن چه ساختی
دیوانه وار سر به بیابان گذاشته
ناله های بلند می کشد
و از کودکان سنگ می خورد
درود بر شما
بسیار زیبا و پر احساس بود
چه تعبیر و برداشت خلاقانه ایی از داستان لیلی مجنون :)
و از کودکان سنگ می خورد...
درود عااالی و غم انگیز و مفهومی
دعوتید گرامی
Sara Amiri 
