گل را می توان زیر پا له کرد، ولی بوی عطر آنرا نمی توان در فضا کُشت. فرانسوا ولتر
نیش های چند مگس هرگز اسب چابک را از تاختن باز نمی دارد. فرانسوا ولتر
آن که امید دارد هر چهار فصل سال بهار باشد، نه خود را می شناسد، نه طبیعت را و نه زندگی را. فرانسوا ولتر
میوه ای که در دسترس ماست از میوه بالای شاخه درخت لذیذتر است، ولی میوه بالای درخت از این جهت در نظرمان جلوه می کند که دستمان به آن نمی رسد. فرانسوا ولتر
آنهایی که در زبان بازی مهارت به خرج می دهند، بیشتر، نیت پلید را در قلب خود می پرورانند. فرانسوا ولتر
خطاهای بشری اول رهگذر، بعد میهمان و چندی نمی گذرد که صاحبخانه می شوند. فرانسوا ولتر
اگر بر ناتوان خشمگین شوی، دلیلش این است که قوی نیستی. فرانسوا ولتر
زمان، همه زخمها را بهبود می بخشد. فرانسوا ولتر
از روی سوالهای فرد، بهتر از جوابهای او می توانید درباره اش قضاوت کنید. فرانسوا ولتر
تصادف، کلمه ای بی معنی است؛ هیچ چیز بدون دلیل به وجود نمی آید. فرانسوا ولتر
دوست مثل درشکه در روز بارانی کمیاب است. فرانسوا ولتر
اگر می خواهید انسان شایسته ای شوید، از هوای نفس بکاهید. فرانسوا ولتر
همه ما در یک مذهب مشترکیم و آن، ثروت است. فرانسوا ولتر
هر کس دو بار می میرد : یکبار آنگاه که عشق از دلش می رود و بار دیگر آنگاه که زندگی را بدرود می گوید. اما مرگ زندگی در برابر مرگ عشق ناچیز است. فرانسوا ولتر
عشق ابزاری است که تمام دردسرهای کوچک را به یک دردسر بزرگ تبدیل می کند.فرانسوا ولتر
عشق، نیرومند ترین سپاه است، زیرا در یک لحظه بر قلب و مغز و جسم حمله می کند.فرانسوا ولتر
عملی اگر کاشتید، عادتی درو خواهید کرد. عادتی اگر کاشتید، اخلاقی درو خواهید کرد. اخلاقی اگر کاشتید، سرنوشتی درو خواهید کرد. فرانسوا ولتر
خرابی کار یک مملکت از دو چیز است : نداشتن مردان عالم و لایق و نبودن آنها بر سر کارهای مملکت. فرانسوا ولتر
در جامعه ای که کارها برحسب استعداد تقسیم نشود، در حقیقت همه بیکارند. فرانسوا ولتر
حکومت کشوری که در آن گدایی به صورت حرفه در آید، بد و فاسد است. فرانسوا ولتر
زمانی یک جامعه دارای فضیلت اخلاقی است که قانون، همه افراد جامعه را با یک چوب براند. فرانسوا ولتر
در بازی زندگی، انسان بره به دنیا می آید و روباه از دنیا می رود. فرانسوا ولتر
زر اندوزانی که برای مال دنیا کیسه دوخته اند، بدانند که لباس آخرت جیب ندارد. فرانسوا ولتر
کسی که از مرگ می ترسد، از زندگی هم می ترسد. فرانسوا ولتر