محمد علی سپانلو در سال 1319 در تهران دیده به جهان گشود. وی فارغ التحصیل دانشکده حقوق دانگاه تهران است.
سپانلو از جمله شاعران معاصر است که به زبانی مستقل و مشخص در شعر دست یافته است . عصیانهای روحی شاعر ، خصیص زبان ویژه و مستقل اوست .
سپانلو در اشعارش بیش از حد به کلمات دشوار عربی و سیر در زوایای مبهم و مصراعهای طولانی و پیچیده می پردازد و تا دردهای انسان و جامعه و تمدن صنعتی امروز را بازگوید .وی در این را از نظر زبانی ، ابتدا تحت تاثیر سیطره زبان رویایی و اتشی بود ، اما کم کم زبان مشخص و مستقل خود را یافت و به زوایایی تازه و شکلهایی نو در شعر معاصر دست پیدا کرد . اشعار سپانلو در قالب نو و سپید است .
سپانلو در سرایش منظومه توانایی قابل بحثی دارد ترکیب واژه های عربی و فارسی در کنار هم قرار دادن واژه های امروزی و روزگار گذشته و اینکه همه چیز را باید از دیدگاه تاریخی دید. از مشخصه های شعر سپانلو است .
شعر سپانلو عمدتا شعر فرم و پرداختن به جلوه های صوری کلام است . و او در این راه در زمینه های گوناگون دست به تجربه زده است . از ویژگیهای دیگر شعر سپانلو تلفیق فضاهای زندگی قدیمی با زندگی امروزی است که در نهایت شاعر میخواهد با این کار تصاویری از تمدن و دنیای صنعت به دست دهد. اما گاه این تصاویر دور از ذهن و اغلب تجربه نشده به نظر میرسد و احساس ساختگی بودن تصاویر و پیچیدگی مصنوع و سردرگمی را در خواننده ایاد میکند . او با کار گرفتن کلمات پرطمطراق و برخی اصطلاحات تاریخی و افسانه ای و محلی همواره به دنبال فضاهای خاصی در شعر میگردد
سپانلو در ساختن ترکیبات و تعبیرهای نو و بدیع ، زبانی توانا دارد که نشانگر آشنایی عمیق او با شعر کلاسیک فارسی است . محمد علی سپانلو با زبانی مستقل و مشخص ، و ترکیبی از تاریخ ، افسانه و سیاست ، نوعی شعر اجتماعی خاص را با بیان کردن دردهای انسان امروزی محصور در دنیای تکنولوژی آفریده است .
بسیاری از آثار او به زبانهای انگلیسی، آلمانی، فرانسه، هلندی، عربی، و سوئدی ترجمه شده است.
سپانلو از معدود شاعران و نویسندگانِ ایرانی است که در دنیایِ ادبیات غرب نیز شناخته شده است و توانسته است نشان شوالیهٔ نخلِ آکادمیِ فرانسه (بزرگترین نشانِ فرهنگی کشور فرانسه) و جایزهٔ ماکس ژاکوب (بزرگترین جایزهٔ شعر فرانسه) را دریافت کند.
سپانلو جدا از سرودن، در عرصههای دیگر چون قصه، پژوهش و بررسی و ترجمه نیز صاحب چندین اثر است.
آثار :
مجموعه اشعار
- آه ... بیابان - ۱۳۴۲
- خاک -۱۳۴۴
- رگبارها -۱۳۴۶
- پیادهروها -۱۳۴۷
- سندباد غایب -۱۳۵۲
- هجوم -۱۳۵۶
- نبض وطنم را می گیرم -۱۳۵۷
- خانم زمان -۱۳۶۶
- ساعت امید -۱۳۶۸
- خیابان ها , بیابان ها -۱۳۷۱
- فیروزه در غبار -۱۳۷۷
- پاییز در بزرگراه -۱۳۷۹
- ژالیزیانا -۱۳۸۱
سایر تالیفات
- مردان(مجموعه ۵ قصه) -۱۳۴۹
- بازآفرینی واقعیت : مجموعه ۲۷ قصه از ۲۷ نویسنده معاصر ایران -۱۳۴۹
- نویسندگانِ پیشروِ ایران (تاریخچه رمان، قصه کوتاه ، نمایشنامه و نقد ادبی در ایران معاصر) -۱۳۶۲
- چهار شاعرِ آزادی : جستجوی در سرگذشت و آثار عارف , عشقی, بهار , فرخی یزدی (چاپ ۱۹۹۴ (میلادی) , استکهلم) -۱۳۷۷
- تعلق و تماشا
- هزار و یک شعر (آنتولوژی شعر نو فارسی در قرن بیستم)، انتشارات کاروان
- قصهٔ قدیم - ۱۱۱ قصه از سرچشمه های ایران و اسلام انتشارات کاروان
- شعر رقصان شمس،انتشارات کاروان
ترجمه
- آنها به اسبها شلیک میکنند. نوشتهٔ هوراس مککوی.
- مقلدها - نوشته گراهام گرین
- شهربندان - نوشته آلبر کامو
- عادلها - نوشته آلبر کامو
- کودکی یک رییس" نوشته سارتر
- دهلیز و پلکان - اشعار یانیس ریتسوس
- گیوم آپولینر در آیینه آثارش - اشعار و زندگینامه گیوم آپولینر