یک حافظیه غزل در چشمانش
مراعات بی نظیری است دستانش
عشق درختی است
که هر چه کهنه تر می شود
تازه تر می شود
میوه های هر سالش
بی تو اینجا
تمام فصل ها
رنگ دلتنگی است
عاشق فرقی نمی کند
پاییز و بهار و تابستان و زمستانش
برچسب ها:
اشعار دنیا غلامی,
دنیا غلامی,
محسن رحمانی 
دنیا غلامی 
