لب اگر باز کنم سرّ مگو می ریزد
می روم گریه کنم چشم فرو می ریزد
چند وقت است می و ساقی و ساغر همه اوست
دست من باده نمی ریزد، او می ریزد
چند ماه است که در راه گلویم خار است
چشم من بغض دلش را به گلو می ریزد
جوی ها در همه جا روی به دریا دارند
این چه دریاست که یک باره به جو می ریزد
بی خبر از نفس سوخته حالان مگذر
خاصه صبحی که سبو پشت سبو می ریزد
این قدر پشت سر سوختگان حرف مزن
من اگر ها کنم از آینه هو می ریزد
هر طرف می نگری داغ اویس قرن است
خون طفلان یمن از همه سو می ریزد
به جای زاهدان با جانماز و شانه در مسجد
نشستم با شراب و شاهد و پیمانه در مسجد
نشستم با همه بدنامی ام نزدیک محرابی
بنا کردم کنار منبری میخانه در مسجد
موذن گفت حد باید زدن این رند مرتد را
مکبر گفت می آید چرا دیوانه در مسجد
دعاخوان گفت کفر است و جزایش نیست کم از قتل
به جای ختم قرآن خواندن افسانه در مسجد
همه در خانه ی تو خانه ی خود را علم کردند
کمک کن ای خدا من هم بسازم خانه در مسجد
اگر گندم بکارم نان و حلوا می شود فردا
به وقت اشکباری چون بریزم دانه در مسجد
اگر من آمدم یک شب به این مسجد از آن رو بود
که گفتم راه را گم کرده آن جانانه در مسجد
دلم می خواست می شد دور از این هوها ، هیاهوها
بسازم زیر بال یاکریمی لانه در مسجد
علیرضا قَزوه (زاده بهمن ۱۳۴۲ در گرمسار) نویسنده و شاعر معاصر ایرانی است. او از جمله شاعران حوزه انقلاب و دفاع مقدس شمرده می‌شود و درون‌مایه اشعار او مذهبی است. اشعار او در قالب شعر سپید و غزل منتشر شده‌است. او رئیس مرکز تحقیقات فارسی رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در دهلی نو بود. وی با شعر بلند مولا ویلا نداشت به عنوان شاعری منتقد وارد فضای هنر و ادبیات شد.
علیرضا قزوه در اول بهمن ماه سال ۱۳۴۲، در گرمسار به دنیا آمد. دوران کودکی و تحصیلات را در همان‌جا گزراندو در سال۱۳۶۱، دیپلم تجربی گرفت. در سال ۱۳۶۴، وارد دانشگاه حقوق قضایی قم شد و در سال ۱۳۶۹، به دریافت مدرک کارشناسی این رشته نائل آمد. تحصیلات خود را در رشته کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران ادامه داد و در سال ۱۳۷۶موفق به دریافت مدرک کارشناسی ارشد گردید. او در سال ۱۳۹۱ از تاجیکستان، دانشنامه دکتری خود را در رشته لغت‌شناسی (زبان فارسی) دریافت کرد. قزوه اولین شعر خود را در سال ۱۳۶۰ سرود و در سال ۱۳۶۳همکاری خود را با مجله امید انقلاب آغاز کرد. شعرهای وی تا کنون به صورت پراکنده در بیشتر روزنامه‌ها، مجلات کثیرالانتشار مجموعه شعرهای گرد آوری شده، انتشار یافته‌است. قزوه تا کنون با روزنامه‌های جمهوری اسلامی اطلاعات ماهنامه ادبستان صدا وسیما جمهوری اسلامی ایران حوزه هنری بنیاد حفظ آثار و ارزش‌های دفاع مقدس و… همکاری داشته‌است. وی از سال ۱۳۶۸تا سال۱۳۷۷مسئولیت صفحه «بشنو از نی» روزنامه اطلاعات را عهده‌دار بوده‌است. از سال ۱۳۷۸وابسته فرهنگی ایران در کشور تاجیکستان بود. وی از جمله شاعرانی می‌باشد که تا کنون در بیشتر همایش‌های سراسری شعر دفاع مقدس، و شب شعرهای دفاع و مقاومت حضوری فعال داشته‌است. در طول دفاع مقدس مدت یک سال را در جبهه‌ها گذرانده‌است. «قزوه» در سال‌های ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۲ مسئولیت کانون‌ها ادبی در فرهنگ سراهای تهران را عهده‌دار بود.
قزوه از غزلسرایان دهه شصت به‌شمار می‌رود، گرچه آثاری نیز در عرصه شعر نو دارد. از لحاظ محتوی وی از اولین شعرایی است که به سیاهکاریها در دوران جنگ اعتراض می‌کند. در مجموعه «از نخلستان تا خیابان» می‌سراید:
| دسته گلها دسته دسته می‌روند از یادها | گریه کن ای آسمان در مرگ طوفان‌زادها | |
| سخت گمنامید اما ای شقایق سیرتان | کیسه می‌دوزند با نام شما شیادها |
در زمینه شعر جنگ از قزوه در کنار شاعرانی همچون حسین اسرافیلی و پرویز بیگی حبیب آبادی به عنوان چهرهٔ‌های مشخص کننده این سبک نام برده می‌شود.
همچنین مجموعه اشعاری از ایشان به زبان‌های اردو توسط شاعر پارسی سرای پاکستان، سید احمد حسینی شهریار، به زبان روسی توسط خانم دکتر آنا برزینا و به زبان کردی توسط مختار شکری پور ترجمه و آماده نشر شده‌است.
قزوه در سرودن انواع شعر کلاسیک طبع آزمایی کرده، اما دلبستگی و علاقه‌اش به سرودن غزل و دو بیتی از دیگر انواع شعر، بیشتر است و در غزل سرایی، زبان و شیوه خاصی دارد. شعرش پسند خاطر ادب دوستان قرار گرفته‌است و در سرودن شعر نو توانمندی قابل قبولی از خود نشان داده‌است.
او از نخستین کسانی است که در سروده‌های پس از جنگ به وادی حسرت و دلتنگی گام نهاده‌است. برخی منابع از تأثیر شاعرانی همچون سید حسن حسینی، قیصر امین‌پور، علی معلم دامغانی و محمدرضا عبدالملکیان در قزوه سخن می‌گویند.سید حسن حسینی دربارهٔ غزل «رایحه سیب» او می‌نویسد و به تقلیدهای وی از شاعران من جمله خودش اشاره می‌کند.
قزوه در واکنش به اتفاقات روز در ایران و جهان نیز اشعاری سروده‌است که اغلب در وبگاه‌های خبری منتشر شده‌است.
از جمله این گونه اشعار وی می‌توان به شعری در واکنش به شعر جنجالی گونتر گراس اشاره کرد: انتشار شعری از گونتر گراس در انتقاد از عملکرد اسرائیل پیرامون تسلیحات هسته‌ای در یک روزنامه آلمانی بازتاب‌های فراوانی داشت، و قزوه نیز در استقبال از مواضع وی شعری در قالب نو منتشر کرد.
وی همچنین پس از انتشار ترانه نقی توسط شاهین نجفی، نیز شعری دیگر در پاسخ به وی سرود.
وی پیرامون جنبش وال استریت نیز شعری با مطلع :" اینها که ایستاده‌اند در وال استریت/ و داد می‌زنند ۹۹ درصد ما/اینها هم از سپاه قدس اند؟! " سروده‌است
